Franciszek Maśluszczak

Obrazy jak korzenie – malarstwo Karola Mazuśia. Drzewa - wyrwane z ziemi przez huragan, podkopane przez dziki, wyciete przez drwali - obnazaja swe korzenie, te same , którymi szukaly w ziemi zyciodajnych soków, te same, dzięki którym stały pionowo, dzięki którym rosły ku swiatłu, ku słońcu. Korzenie można rozdzielić przecinając je, aby wyrosło nowe, samodzielne drzewo. Splot korzeni , układ ich rozgałęźień bywa fascynujacy – nie tylko wizualnie ale poprzez świadomosć ich mądrości, kierującej je tam, gdzie moga znaleźć dla siebie najlepsze miejsce i pożywienie. Karol Mazus maluje obrazy o wijących się, niespokojnych formach. Nadaje im cechy ludzkie i zwierzęce, uzupełnia je światem a to pełzających stworów, a to istot wodnych, światem wytworów wyobrazni. Jego obrazy, malowane ze swadą i swobodą pędzla i odwagą doboru kolorów pokonują ograńiczenia wyglądu rzeczywistego, niosą myśli w kierunku znaczeń własnej fantazji. Pomiędzy istoty malowane artysta wprowadza grozę, wrogość, nieufność - napięte mięśnie, świecące oczy, obnażone szczęki jak u atakujacych zwierząt .... ale także sporą dawkę erotyki. Na niektórych obrazach widzimy nagie postacie kobiet, mężczyzn – upozowanych jakby z magazynów mód czy wydawnictw erotycznych. Farba położona grubo kontrastuje z subtelnymi muśnięciami pędzla. Obok samodzielnych obrazów, stanowiących swój własny świat, odrębnych w swej indywidualności, artysta tworzy również cykle – dyptyki, tryptyki, poliptyki .... rózne zestawy i układy. Obrazy te można łączyć w nowe całosci, stykając je ze sobą dowolnym bokiem i uzyskując w ten sposób kontynuacje linii czy plamy koloru, przenieśienie znaczenia lub całkowita, zupełna transformacja. Karol Mazuś zaskakuje nas kompozycjami gęsto wypełnionymi liniami , bogatymi kolorystycznie, pełnymi fantazji . Jego sztuka ukazuje zawiłosci ludzkiej kondycji, uświadamia skomplikowany matrix życia realnego i świata wyobraźni artystycznej.

Grażyna Kasprowicz

Świat futurystyczny, postacie niczym z komisów science-fiction, odwaga kolorystyczna intensifikowana artystyczną fantazyją. Cała twórczość Karola Mazusia to przenikanie się dwóch światów, świata realnego pomieszanego z matrixem. Tak jak w dzisiejszej, otaczającej na rzeczywistości, gdzie byty powstałe w internecie, elektroniczne mieszają się z bytem realnym.

Wiesław Ochman

Dobrze sie stało, że Ojciec i Syn prezentują swoje prace na wspólnej wystawie.Dzięki temu możemy sie przekonać, jak bogata i rużnorodna może być sztuką, o ile nie obciążona jest byciem "trendy", a oparta jest na własnym przeżyciu i talencie. Tworczość Karola Mazusia oparta jest na precyzyjnym rysunku i współdziałającym z nim kolorze. Artysta nie szuka specjalnych rozwiązań kolorystycznych dla swoich prac, lecz raczej arbitralnie decyduje o przydatności danego koloru czy gamy barwnej do swoich realizacji. Kobiece postacie które są malarską inspiracją, choc nie pozbawione cech erotyzmu, nie dominuja wizualnie w tych pracach. Owszem, są czytelne tematycznie, jednak malarsko istnieją w całości świetnie skompowanego obrazu. Obrazy te nie są odzwierciedleniem rzeczywistości. Sa realnym dążeniem do niemal sterylnej czystosci formy. Patrzymy na prace artysty jak na pewnego rodzaju symbolike, która - choć czytelna malarsko - ukrywa swój sens. A sens jak sie wydaje, tkwi w realizacji własnych fantazji i wyobrażeń Artysty. Piękne "porcelanowe" postacie modelek wyreżyserowane przez Karola Mazusia pięknie rysowane w pozachuwypókłających ich urode są umieszczone w bajkowych wnętrzach wśród wymyślonych akcesoriów. Inne prace realizowane są w jakimś fantastycznym poprzes swój wizualny realizm krajobrazie "mechaniczno-fabrycznym", odtworzonym z niezwyłą starannością. Zadziwiające, że w takie otoczenie Artysta potrafił umieścić i doskonale wkomponować ludzkie oblicza i postacie. Wszystko to doskonale obdarza kolorem jednolitym, ale w dzałaniu zróżnicowanym. Twurczość Karola Mazusia zawiera w sobie odniesienia surrealistyczne i każdy ma prawo, zależnie od wobrazni, dopisać własną interpretacje dzieł. Są one bez wątpienia wynikiem działania talentu i świadomości w formalnym zagospodarowaniu płótna. Trudno znaleść jego porownanie Jego sztuki do prac innych twórców, ale pojawia się tutaj - z powodu czystości i formy i doskonałosci rysunku - skojarzenie z tymi twórcami, których dzieła budza refleksje intelektualne i emocjonalne przeżycia u odbiorców.